Ana Sayfa'ya DÖN
Çocuklar Neden Çabuk Sıkılıyor ?
Özellikle günümüz çocuklarının en büyük problemi çabuk sıkılmaları ve her şeyden çabuk vazgeçmeleri . Oyuncaklardan, derslerden, sorumluluklardan, yaptıkları her şeyden, kendi istedikleri halde çok kısa sürede bıkıp, bırakıyorlar ve yeni bir şeyler istiyorlar.
Bunun en büyük nedenlerinden biri ebeveynlerin yanlış tutumları.
Çocuklarımızı çok seviyoruz, sürekli mutlu olmaları için çabalıyoruz. Ama maalesef yaptığımız bazı hareketlerle, mutlu olmalarını sağlamak isterken, geleceklerini düşünmüyor, ileri ki başarılarını sağlayacak olan temel yapılara zarar veriyoruz.
Sürekli Veriyoruz !
Kendimizden, zamanımızdan her şeyimizi onlara harcıyoruz. İstediği her şeyi "o an" gerçekleştiriyoruz. "Anne ya da Baba acıktım !", Yaptığımız işimizi bir kenara bırakıp hemen bir şeyler hazırlarız. " Susadım ! ", Anında gelir. , "Telefonunu ver, İ padi ver " AL . "Oyna benimle" Olur....
Her anları eğlenceyle geçsin isteriz. "Sıkıldım !" sözüne tahammülümüz yoktur. Biz ev işleri ya da kendi başka sıkıcı işlerimizle uğraşırken o sürekli eğlensin isteriz. Aynı evin içinde farklı hayatlar yaşıyor gibiyiz. "Çizgi film seyret, Tabletle oyna, Gel biraz beraber oynayalım" v.b. sürekli bir yönlendirme ve oyalama çabası içerisine gireriz.
NELER YAPMALIYIZ ?
Rutin, Monotonluk Bazen İyidir !
Sürekli farklı şeylerle meşgul olsun, hep aynı oyuncaklarla oynamasın, hep eğlensin gibi düşüncelerimiz elbette onların iyiliği için. Ama bu her zaman iyi midir ? Tabi ki HAYIR !
Özellikle ev içi rutini çok önemlidir. Aynı saatte uyumaya gitmek, aynı saatlerde ailece yemek yemek, belli saatlerde oyun oynama zamanı, belli saatlerde ders yapma zamanı gibi kurallar belirlemek; sorumluluk duygusunu pekiştirecek ve istediği zaman istediğini yapabileceği duygusundan sıyrılmasını geliştirecektir.
Her "Yatmak istemiyorum ya da yemek yemek istemiyorum" dediğinde "Tamam ne zaman istersen" derseniz, Çocuğa ne istersen, ne zaman istersen, istediğin her şeyi yapabilirsin mesajı yollamış olursunuz.
Bu gibi mesajlar, ileride "Hayır" dendiğinde öfke nöbetlerine, sinir krizlerine yol açabilir. Çünkü beyni sürekli olarak istediği şeyi ne zaman isterse yapabilmeye programlanmış olan çocuk, tam tersi durumda bununla başa çıkacak stres yönetimini yapamaz hale gelir. Aynı konu bir şeyi ne zaman isterse, o anda elde ettiği için de geçerli olur. Yani her istediğini anında alan çocuk, alamayınca, istediği şey o anda olmayınca, sabretmeyi bilmediği, ertelemeyi öğrenmediği için zorlanır.
İstediği şeyi anında vermeyip, verme süresini yavaş yavaş uzatabilirsiniz. Sabretmeyi öğrenmek, hazzı ertelemeyi bilmek, gelecekteki başarıları için temel hazırlar.
Sıkılmasına İzin Verin !
Ev işlerine yardımcı olmasını mutlaka istemelisiniz. Masa hazırlama, odasını toplama, oyuncaklarını kaldırma, çamaşır asmaya yardım etme gibi görevler verebilirsiniz. Beynimiz, sıkıcı işleri yaparken bile çalışır. İlk zamanlar beraber yaptığınız ya da ona görev olarak verdiğiniz işleri eğlenceli hale getirebilirsiniz. Zamanla bu işleri kendiliğinden sıkılmadan yapacaktır. Sıkılsa bile yapacaktır, Çünkü artık bazı şeyleri başarmak için çabalamak gerektiğini, kendi kendine olmayacağını öğrenmeye başlayacaktır.
Düzenli bir oda için toplamak gerekir, temiz kıyafet giyebilmek için yıkamak gerekir, Başarılı bir öğrenci olmak için ders çalışmak gerekir, Başarılı bir müzisyen olmak için çok çalışmak gerekir, Piyano çalmak istiyorsa nota öğrenmesi gerekir, futbolcu olmak istiyorsa çok koşması gerekir. !
Evde, sıkıldım diyorsa bırakın SIKILSIN. Hemen anında onun için eğlenceli , oyalayacak bir şeyler bulmayın. Çok küçük yaşlarda yönlendirmeler yapabilirsiniz, nasıl oynanması gerektiğini gösterebilirsiniz ama bunu sürekli yapmayın. Bir süre sıkılır ama biraz zaman geçince yapacak bir şeyler elbette bulur. KENDİSİ bulur. Sıkılmak yaratıcılığı geliştirir.
Bir dünya oyuncağı önüne koyup gitmeyin. Ara ara oyuncaklardan bazılarını kaldırın. Unutmasını sağlayın. Bir süre sonra kaldıranları çıkartıp, ortadakileri saklayın. Çocuğu doyumsuz yapmayın. Mutlu olsun diye her gördüğü oyuncağı, her istediğini almayın. Güzel bir dille, bir sürü oyuncağı olduğunu, almanın gereksiz tüketim, boş yere para harcamak olduğunu, olanlarla bir süre daha oynayabileceğini, anlatabilirsiniz, sizi çok iyi anlayacağından emin olun.
Sürekli Övmeyin !
Çocuğumuzun yaptığı her hareket, yaptığı her şey bizim için çok değerli ve dünyanın en güzel şeyi . Ama gereken yerde gereken uyarıyı yapmayıp, sürekli aferin, çok güzel olmuş, mükemmel yapmışsın, muhteşem görünüyor denirse, İleride hata yaptığında ve bunu biri Ona söylediğinde inanılmaz bir yıkım yaşar ve ne konuda hata yaptıysa yaptığı şeyi yapmaktan vazgeçip, pes eder.
Özellikle okulda yazı yazmaya başladıklarında, özel derslerde (PİYANO, SPOR, RESİM gibi) seviye ilerledikçe vazgeçmeler, yapamıyorum diye çabuk pes etmeler başlar. Çünkü öğretmen, hata yaptığını söyler. Nerede hata yaptığını, aslında nasıl yapması gerektiğini güzellikle söylese bile, çocuk için kabul edilemez olur.
Teşvik edici övmeler tabi ki gerekli. Ama yine doğru dille asıl olması gereken anlatılabilir. "Harika görünüyor ama şurası şöyle olsa daha iyi olurdu" ya da "çaban için tebrik ediyorum çok uğraşmışsın ama istersen bir daha kontrol et" gibi cümleler çok etkili olacaktır.
Örnek OLUN !
"Ben de aynı böyle çabuk sıkılırım, Ben de böyle maymun iştahlıyım, Ben de böyle yarım bırakırım." Bunu piyano dersini bırakmak isteyen çocukların velilerinden çok duymaya başladım. Halbuki ne kadar yanlış ! Siz yanında böyle konuşursanız, sıkılmasını desteklerseniz, yeteneği olan ama sadece seviye arttığı için zorlanmaya gelemeyen çocuğun vazgeçmesine göz yumup, tamam bırakalım derseniz, gelecekte nasıl bir çalışma disipliniyle başarı kazanmasını bekleyebilirsiniz ? Çocuğunuz sizi gözlemler. Sadece yaptıklarınızı, hareketlerinizi, davranışlarınızı değil, söylediklerine ne cevap verdiğinizi de beynine kopyalar ve öyle davranır.
Onun Eli Kolu Olmayın !
Çok küçük yaşlardan itibaren bırakın her işini kendi yapmaya çalışsın, çabalasın, başarsın ve bunun mutluluğunu yaşasın ! Üstünü giydirince rahatça giyindi diye mutlu olacağına; bak kendim giyindim diye kendiyle gurur duyarak, çabaladığı için başardığını bildiği için mutlu olsun.
ÇABALAMAK ve BAŞARMAK arasındaki bağı keşfetsin.
Ödevlerini kendi yapsın, yemeğini kendi yesin, banyosunu kendi yapsın.. Yaşına göre neyi kendi yapabilecekse bırakın kendi yapsın. Kendi odasını toplasın, suyunu kendi alsın, sıkıntısını kendi geçirsin. Bence En önemli sır bu !! Adeta Tüm yazının özeti gibi. Yaşına göre neyi kendi yapabilecekse bırakın kendi yapsın.
N.K .